การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาด้วยชุด
ชื่อเรื่อง การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหาด้วยชุดฝึกทักษะ
เรื่อง จำนวนเต็ม โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ผู้วิจัย นางรุ่งเรือง แสนขันธ์
ตำแหน่ง ครู วิทยฐานะครูชำนาญการพิเศษ
บทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและหาประสิทธิภาพของชุดฝึกทักษะ
เรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยชุดฝึกทักษะเรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา
สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 3)เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลัง
เรียนด้วยชุดฝึกทักษะเรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีต่อการเรียน
ด้วยชุดฝึกทักษะเรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง เป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/5
โรงเรียนโนนหันวิทยายน อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น
ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัย ได้แก่1) ชุดฝึกทักษะ
จำนวน 15 ชุด 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) แบบทดสอบวัด
ความสามารถในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลังเรียน4)แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อ
ชุดฝึกทักษะ
ผลการวิจัย พบว่า
1. ชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่สร้างขึ้นมีประสิทธิภาพ 81.71/81.36
ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์80/80ที่กำหนดไว้
2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงกว่าคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3.ความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. นักเรียนมีความพึงพอใจต่อชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
อยู่ในระดับมาก (X= 4.31, S.D. = 0.39)
เรื่อง จำนวนเต็ม โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ผู้วิจัย นางรุ่งเรือง แสนขันธ์
ตำแหน่ง ครู วิทยฐานะครูชำนาญการพิเศษ
บทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและหาประสิทธิภาพของชุดฝึกทักษะ
เรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยชุดฝึกทักษะเรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา
สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 3)เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลัง
เรียนด้วยชุดฝึกทักษะเรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีต่อการเรียน
ด้วยชุดฝึกทักษะเรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง เป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/5
โรงเรียนโนนหันวิทยายน อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น
ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัย ได้แก่1) ชุดฝึกทักษะ
จำนวน 15 ชุด 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) แบบทดสอบวัด
ความสามารถในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลังเรียน4)แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อ
ชุดฝึกทักษะ
ผลการวิจัย พบว่า
1. ชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่สร้างขึ้นมีประสิทธิภาพ 81.71/81.36
ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์80/80ที่กำหนดไว้
2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงกว่าคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3.ความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียน
ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. นักเรียนมีความพึงพอใจต่อชุดฝึกทักษะสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
อยู่ในระดับมาก (X= 4.31, S.D. = 0.39)