การพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ชื่อเรื่อง การพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรม
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม
ผู้วิจัย นายรวีวัฒน์ วุฒิไชยา
ตำแหน่ง ผู้อำนวยการสถานศึกษา วิทยฐานะผู้อำนวยการชำนาญการพิเศษ
โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานสำหรับการพัฒนารูปแบบ
การบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียง
พิทยาคม 2) พัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่นที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม 3)เพื่อทดลองใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม 4) ประเมินผลการใช้รูปแบบ
การบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่นที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียง
พิทยาคม กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ครู จำนวน 12 คน นักเรียน 49 คน ผู้ปกครอง จำนวน 49 คน
และคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 14 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ
1) แบบสอบถาม 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ 4) แบบวัดพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม 5) แบบสอบถามความพึงพอใจในการใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยปรากฎดังนี้
1. การศึกษาข้อมูลพื้นฐานสำหรับการพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม จากการศึกษาแนวคิด ทฤษฎี
การวิเคราะห์ข้อมูลแบบสอบถามและความคิดเห็นของผู้ทรงวุฒิที่มีต่อกระบวนการบริหารหลักสูตร
พบว่า การพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม ประกอบด้วย 5 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านการวางแผน 2) ด้านการจัด
องค์กร 3) ด้านการอำนวยการ 4) ด้านการประสานงาน และ 5) ด้านการควบคุม โดยผู้บริหารต้อง
ดำเนินการแบบมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งจากภายในและภายนอกโรงเรียน สร้างเครือข่าย
ทางการศึกษา จัดเตรียมบุคลากรให้มีความพร้อมในการดำเนินการ มอบหมายภารกิจตามบทบาทหน้าที่และเหมาะสมกับความรู้ความสามารถของบุคลากร
2. การพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม พบว่า ได้ร่างรูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม ที่ผู้ทรงคุณวุฒิมีความเห็นว่า
มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ประกอบด้วย 5 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านการวางแผน 2) ด้านการจัดองค์กร 3) ด้านการอำนวยการ 4) ด้านการประสานงาน และ 5) ด้านการควบคุม ซึ่งแต่ละด้านมีองค์ประกอบย่อย 12 องค์ประกอบ
3. การทดลองใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรม
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม พบว่า ผลการประเมินการปฏิบัติงานของครูจาก
การทดลองใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรอยู่ในระดับมาก และพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของ
นักเรียนคิดเป็นร้อยละ 75.51 จากจำนวนนักเรียนทั้งหมด ซึ่งผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็ม
4. การประเมินผลการใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรม
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม พบว่า ความพึงพอใจที่มีต่อการใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมอการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของนักเรียน ครู และผู้ปกครองโดยเฉลี่ยความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม
ผู้วิจัย นายรวีวัฒน์ วุฒิไชยา
ตำแหน่ง ผู้อำนวยการสถานศึกษา วิทยฐานะผู้อำนวยการชำนาญการพิเศษ
โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม อำเภอครบุรี จังหวัดนครราชสีมา
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐานสำหรับการพัฒนารูปแบบ
การบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียง
พิทยาคม 2) พัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่นที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม 3)เพื่อทดลองใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม 4) ประเมินผลการใช้รูปแบบ
การบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่นที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียง
พิทยาคม กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ครู จำนวน 12 คน นักเรียน 49 คน ผู้ปกครอง จำนวน 49 คน
และคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 14 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ
1) แบบสอบถาม 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบประเมินความเหมาะสมของรูปแบบ 4) แบบวัดพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม 5) แบบสอบถามความพึงพอใจในการใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยปรากฎดังนี้
1. การศึกษาข้อมูลพื้นฐานสำหรับการพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม จากการศึกษาแนวคิด ทฤษฎี
การวิเคราะห์ข้อมูลแบบสอบถามและความคิดเห็นของผู้ทรงวุฒิที่มีต่อกระบวนการบริหารหลักสูตร
พบว่า การพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม ประกอบด้วย 5 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านการวางแผน 2) ด้านการจัด
องค์กร 3) ด้านการอำนวยการ 4) ด้านการประสานงาน และ 5) ด้านการควบคุม โดยผู้บริหารต้อง
ดำเนินการแบบมีส่วนร่วมของผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทั้งจากภายในและภายนอกโรงเรียน สร้างเครือข่าย
ทางการศึกษา จัดเตรียมบุคลากรให้มีความพร้อมในการดำเนินการ มอบหมายภารกิจตามบทบาทหน้าที่และเหมาะสมกับความรู้ความสามารถของบุคลากร
2. การพัฒนารูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์
สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม พบว่า ได้ร่างรูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น
ที่ส่งเสริมพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม ที่ผู้ทรงคุณวุฒิมีความเห็นว่า
มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ประกอบด้วย 5 ด้าน ดังนี้ 1) ด้านการวางแผน 2) ด้านการจัดองค์กร 3) ด้านการอำนวยการ 4) ด้านการประสานงาน และ 5) ด้านการควบคุม ซึ่งแต่ละด้านมีองค์ประกอบย่อย 12 องค์ประกอบ
3. การทดลองใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรม
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม พบว่า ผลการประเมินการปฏิบัติงานของครูจาก
การทดลองใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรอยู่ในระดับมาก และพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของ
นักเรียนคิดเป็นร้อยละ 75.51 จากจำนวนนักเรียนทั้งหมด ซึ่งผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ของคะแนนเต็ม
4. การประเมินผลการใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรม
การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โรงเรียนเฉลียงพิทยาคม พบว่า ความพึงพอใจที่มีต่อการใช้รูปแบบการบริหารหลักสูตรพรรณไม้ท้องถิ่น ที่ส่งเสริมพฤติกรรมอการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของนักเรียน ครู และผู้ปกครองโดยเฉลี่ยความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก