การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการแก้ปัญหา
ผู้วิจัย นางรุ่งเรือง แสนขันธ์
ตำแหน่ง ครู วิทยฐานะครูชำนาญการพิเศษ
บทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและหาประสิทธิภาพของชุดฝึกทักษะการเรียนรู้ เรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์เรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 3)เปรียบเทียบความสามารถในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์เรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 4) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่มีต่อการเรียนด้วยชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์เรื่อง จำนวนเต็ม โดยกระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการทดลอง เป็นนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/7 โรงเรียนโนนหันวิทยายน อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง จำนวน 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัย ได้แก่ 1) ชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์ จำนวน 6 ชุด 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ก่อนเรียนและหลังเรียน และ 3) แบบทดสอบวัดความสามารถในการแก้ปัญหาก่อนเรียนและหลังเรียน4)แบบประเมินความพึงพอใจของผู้เรียนที่มีต่อชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์
ผลการวิจัย พบว่า
1. ชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่สร้างขึ้น มีประสิทธิภาพ 81.07/81.89 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ 80/80ที่กำหนดไว้
2. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงกว่าคะแนนก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05
3.ความสามารถในการแก้ปัญหาของนักเรียนหลังเรียนด้วยชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05
4. นักเรียนมีความพึงพอใจต่อชุดฝึกทักษะการเรียนรู้คณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 อยู่ในระดับมาก ( = 4.31, S.D. = 0.39)