การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้กระบวนการคิดเชิงสร้างสรรค์ ฯ
ชื่อเรื่อง การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้กระบวนการคิดเชิงสร้างสรรค์ ตามหลักปรัชญาของ เศรษฐกิจพอเพียง
เพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสารภาษาไทย ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ชื่อผู้วิจัย นางปุนรดา ผูกจิตร
ปีการศึกษา 2563
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้กระบวนการคิดเชิงสร้างสรรค์ ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสารภาษาไทย ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เพื่อการพัฒนาการเขียนภาษาไทย ในการสื่อสารชีวิตประจำวันและความคิดเชิงสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยกำหนดเกณฑ์เฉลี่ยร้อยละ 80/80 2) เพื่อศึกษาสภาพความสามารถของนักเรียนด้านทักษะการอ่านตีความ และการเขียนสรุปความ กลุ่มเป้าหมายคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเทศบาล 2 หนองบัว สังกัดสำนักการศึกษาเทศบาลนครอุบลราชธานี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 36 คน การดำเนินการวิจัยครั้งนี้ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ประกอบด้วยวงจรปฏิบัติการ 3 วงจร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ 1) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ บทเรียนและแผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 12 แผน 2) เครื่องมือที่ใช้สะท้อนผลการจัดการเรียนรู้ ได้แก่ แบบประเมินผลงานนักเรียน แบบทดสอบท้ายวงจร แบบสังเกตการณ์สอนของครู แบบสังเกตพฤติกรรมการเรียนของนักเรียน แบบประเมินแผนการจัดการเรียนรู้ และแบบวิเคราะห์ผลงานนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย
( X ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าร้อยละ (Percentage)
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผลการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาทักษะการอ่านตีความ และการเขียนสรุปความ พบว่า นักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 85.05 และมีจำนวนนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 90.27 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
2. ผลการศึกษาสภาพความสามารถของนักเรียนด้านทักษะการอ่านตีความ และการเขียนสรุปความ พบว่า
2.1 ทักษะการอ่านตีความ นักเรียนสามารถอ่านตีความบทเรียนสู่หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงได้อย่างเหมาะสม มีเหตุผล และสามารถใช้แนวคิดตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในการแก้ปัญหาสถานการณ์ได้อย่างสร้างสรรค์ โดยมีระดับความสามารถที่พัฒนาขึ้นในแต่ละวงจรตามลำดับ
2.2 ทักษะการเขียนสรุปความ นักเรียนสามารถเขียนสรุปความจากเรื่องที่อ่าน เขียนสรุปความโดยใช้แผนภาพความคิดได้ เขียนสรุปความจากการอภิปรายแสดงความคิดเห็นและการแก้ปัญหาสถานการณ์ได้ โดยมีระดับความสามารถที่พัฒนาขึ้นในแต่ละวงจรตามลำดับ
เพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสารภาษาไทย ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ชื่อผู้วิจัย นางปุนรดา ผูกจิตร
ปีการศึกษา 2563
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้กระบวนการคิดเชิงสร้างสรรค์ ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อส่งเสริมทักษะการสื่อสารภาษาไทย ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 เพื่อการพัฒนาการเขียนภาษาไทย ในการสื่อสารชีวิตประจำวันและความคิดเชิงสร้างสรรค์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยกำหนดเกณฑ์เฉลี่ยร้อยละ 80/80 2) เพื่อศึกษาสภาพความสามารถของนักเรียนด้านทักษะการอ่านตีความ และการเขียนสรุปความ กลุ่มเป้าหมายคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนเทศบาล 2 หนองบัว สังกัดสำนักการศึกษาเทศบาลนครอุบลราชธานี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 จำนวน 36 คน การดำเนินการวิจัยครั้งนี้ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงปฏิบัติการ ประกอบด้วยวงจรปฏิบัติการ 3 วงจร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ 1) เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ บทเรียนและแผนการจัดการเรียนรู้ จำนวน 12 แผน 2) เครื่องมือที่ใช้สะท้อนผลการจัดการเรียนรู้ ได้แก่ แบบประเมินผลงานนักเรียน แบบทดสอบท้ายวงจร แบบสังเกตการณ์สอนของครู แบบสังเกตพฤติกรรมการเรียนของนักเรียน แบบประเมินแผนการจัดการเรียนรู้ และแบบวิเคราะห์ผลงานนักเรียน สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าเฉลี่ย
( X ) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าร้อยละ (Percentage)
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผลการจัดการเรียนรู้ที่พัฒนาทักษะการอ่านตีความ และการเขียนสรุปความ พบว่า นักเรียนมีคะแนนเฉลี่ยร้อยละ 85.05 และมีจำนวนนักเรียนที่ผ่านเกณฑ์ร้อยละ 90.27 ซึ่งสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด
2. ผลการศึกษาสภาพความสามารถของนักเรียนด้านทักษะการอ่านตีความ และการเขียนสรุปความ พบว่า
2.1 ทักษะการอ่านตีความ นักเรียนสามารถอ่านตีความบทเรียนสู่หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงได้อย่างเหมาะสม มีเหตุผล และสามารถใช้แนวคิดตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงในการแก้ปัญหาสถานการณ์ได้อย่างสร้างสรรค์ โดยมีระดับความสามารถที่พัฒนาขึ้นในแต่ละวงจรตามลำดับ
2.2 ทักษะการเขียนสรุปความ นักเรียนสามารถเขียนสรุปความจากเรื่องที่อ่าน เขียนสรุปความโดยใช้แผนภาพความคิดได้ เขียนสรุปความจากการอภิปรายแสดงความคิดเห็นและการแก้ปัญหาสถานการณ์ได้ โดยมีระดับความสามารถที่พัฒนาขึ้นในแต่ละวงจรตามลำดับ