การพัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติ
บทสรุป
เรื่อง การพัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติ ท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
ชื่อผู้วิจัย นางสาวอารีรัตน์ ภูเกิดเจริญผล
ปีที่วิจัย ปีการศึกษา 2562
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) มีวัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อสร้างและหาประสิทธิภาพรูปแบบการสอนแบบทักษะปฏิบัติ ตามเกณฑ์ 80/80
เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการเรียนด้วยรูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมชนเทศบาลวัดมณีสถิตกปิฏฐาราม เทศบาลเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี ประชากรที่ใช้เป็นกลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ปีการศึกษา 2562 โรงเรียนชุมชนเทศบาลวัดมณีสถิตกปิฏฐาราม จำนวน 31 คน โดยใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ รูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียน
เพื่อพัฒนาการปฏิบัติท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมชนเทศบาลวัดมณี
สถิตกปิฏฐาราม เทศบาลเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี แบบทดสอบวัดผล สัมฤทธิ์ทางการเรียน
และแบบวัดความพึงใจต่อการเรียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าเฉลี่ย (Mean) ร้อยละค่าเฉลี่ย
ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการทดสอบด้วยค่า t – test dependent
สรุปผลการวิจัย จากการวิเคราะห์ข้อมูล สามารถสรุปผลการวิจัยได้ดังนี้
1. รูปแบบการสอนนาฏศิลป์ โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติ
ท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พบว่า โดยรวมการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รูปแบบ
การสอนแบบทักษะปฏิบัติมีประสิทธิภาพเท่ากับ 88.02/85.41 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 80/80
และเมื่อพิจารณาเป็นรายชุดกิจกรรมการเรียนรู้ พบว่าทุกชุดกิจกรรมการเรียนรู้ มีประสิทธิภาพ
สูงกว่าเกณฑ์ 80/80
2. ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ .05
3. ความพึงพอใจต่อการเรียนด้วย รูปแบบการสอนนาฏศิลป์ โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พบว่า โดยรวมนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนอยู่ในระดับมากที่สุด และเมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า ทุกข้อนักเรียนมีความพึงพอใจที่ดีต่อการเรียนอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด
เรื่อง การพัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติ ท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
ชื่อผู้วิจัย นางสาวอารีรัตน์ ภูเกิดเจริญผล
ปีที่วิจัย ปีการศึกษา 2562
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา (Research and Development) มีวัตถุประสงค์การวิจัย เพื่อสร้างและหาประสิทธิภาพรูปแบบการสอนแบบทักษะปฏิบัติ ตามเกณฑ์ 80/80
เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเพื่อศึกษาความพึงพอใจต่อการเรียนด้วยรูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมชนเทศบาลวัดมณีสถิตกปิฏฐาราม เทศบาลเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี ประชากรที่ใช้เป็นกลุ่มตัวอย่างในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ปีการศึกษา 2562 โรงเรียนชุมชนเทศบาลวัดมณีสถิตกปิฏฐาราม จำนวน 31 คน โดยใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ รูปแบบการสอนนาฏศิลป์โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียน
เพื่อพัฒนาการปฏิบัติท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนชุมชนเทศบาลวัดมณี
สถิตกปิฏฐาราม เทศบาลเมืองอุทัยธานี จังหวัดอุทัยธานี แบบทดสอบวัดผล สัมฤทธิ์ทางการเรียน
และแบบวัดความพึงใจต่อการเรียน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าเฉลี่ย (Mean) ร้อยละค่าเฉลี่ย
ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการทดสอบด้วยค่า t – test dependent
สรุปผลการวิจัย จากการวิเคราะห์ข้อมูล สามารถสรุปผลการวิจัยได้ดังนี้
1. รูปแบบการสอนนาฏศิลป์ โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติ
ท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พบว่า โดยรวมการจัดกิจกรรมการเรียนรู้รูปแบบ
การสอนแบบทักษะปฏิบัติมีประสิทธิภาพเท่ากับ 88.02/85.41 สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด 80/80
และเมื่อพิจารณาเป็นรายชุดกิจกรรมการเรียนรู้ พบว่าทุกชุดกิจกรรมการเรียนรู้ มีประสิทธิภาพ
สูงกว่าเกณฑ์ 80/80
2. ผู้เรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ .05
3. ความพึงพอใจต่อการเรียนด้วย รูปแบบการสอนนาฏศิลป์ โดยใช้ทักษะปฏิบัติทางการเรียนเพื่อพัฒนาการปฏิบัติท่ารำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 พบว่า โดยรวมนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนอยู่ในระดับมากที่สุด และเมื่อพิจารณาเป็นรายข้อ พบว่า ทุกข้อนักเรียนมีความพึงพอใจที่ดีต่อการเรียนอยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด