KRUWANDEE

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์สาระเทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ) ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการสอนโดยใช้วงจรการเรียนรู้เมเปิลร่วมกับแนวคิดเดรสเซล และ (2) เพื่อศึกษาความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการสอนโดยใช้วงจรการเรียนรู้เมเปิลร่วมกับแนวคิดเดรสเซล กลุ่มตัวอย่างสําหรับการวิจัยครั้งนี้ คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 โรงเรียนบ้านท่าข้าม อําเภอจอมทอง จังหวัดเชียงใหม่ สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 6 จํานวนนักเรียน 22 คน เครื่องมือที่ใช้ในทดลอง คือ (1) แผนการจัดการเรียนรู้ตามวงจรการเรียนรู้เมเปิลร่วมกับแนวคิดเดรสเซล หน่วยการเรียนรู้ เรื่อง ขั้นตอนวิธีการแก้ปัญหา เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล คือ (1) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์สาระเทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ) และ (2) แบบวัดความสามารถในการคิดแบบมีวิจารณาญาณ วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบหาค่าที (t-test) ชนิดกลุ่มตัวอย่างไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test dependent group) ผลการวิจัยพบว่า (1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนที่ได้รับการจัดการเรียนรู้โดยใช้วงจรการเรียนรู้ เมเปิลร่วมกับแนวคิดเดรสเซล หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .05 และ (2) ความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียน ที่ได้รับการสอนโดยใช้วงจรการเรียนรู้เมเปิลร่วมกับแนวคิดเดรสเซล หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระดับ .05