การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ ตามแนวคิดของเดวีส์
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาแผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 80/80 2) เพื่อศึกษาดัชนีประสิทธิผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน และ 4) เพื่อศึกษา
ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอน
ตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/5 โรงเรียนมัธยมเทศบาล 6 นครอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 1 ห้องเรียน จำนวนนักเรียน 26 คน ได้มา
โดยการสุ่มแบบกลุ่ม (cluster random sampling) โดยเป็นนักเรียนปกติทั้งหมดและเป็นห้องเรียน
คละความสามารถ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิด
ของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงาน
อาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแบบปรนัยชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก ที่มีค่าความยากง่ายระหว่าง 0.47-0.78 ค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.33-0.67 และค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบ 0.90 จำนวน 40 ข้อ และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) ชนิด 5 ระดับ ที่มีค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.35-0.79 และค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.79 จำนวน 18 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าที (t-test Dependent)
ผลการวิจัยปรากฏว่า
1. แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่ 4 มีประสิทธิภาพ 86.69/87.60 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้
2. ดัชนีประสิทธิผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของ
เดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีค่า 0.7357 ซึ่งหมายความว่า นักเรียนมีความรู้เพิ่มขึ้นร้อยละ 73.57
3. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ .01
4. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ในระดับมากที่สุด
3) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ระหว่างก่อนเรียนและหลังเรียน และ 4) เพื่อศึกษา
ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่มีต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอน
ตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4/5 โรงเรียนมัธยมเทศบาล 6 นครอุดรธานี จังหวัดอุดรธานี ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 1 ห้องเรียน จำนวนนักเรียน 26 คน ได้มา
โดยการสุ่มแบบกลุ่ม (cluster random sampling) โดยเป็นนักเรียนปกติทั้งหมดและเป็นห้องเรียน
คละความสามารถ เครื่องมือที่ใช้ได้แก่ แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิด
ของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงาน
อาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแบบปรนัยชนิดเลือกตอบ 4 ตัวเลือก ที่มีค่าความยากง่ายระหว่าง 0.47-0.78 ค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.33-0.67 และค่าความเชื่อมั่นของแบบทดสอบ 0.90 จำนวน 40 ข้อ และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) ชนิด 5 ระดับ ที่มีค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.35-0.79 และค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามเท่ากับ 0.79 จำนวน 18 ข้อ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ
ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานโดยการทดสอบค่าที (t-test Dependent)
ผลการวิจัยปรากฏว่า
1. แผนการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่ 4 มีประสิทธิภาพ 86.69/87.60 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่กำหนดไว้
2. ดัชนีประสิทธิผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของ
เดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีค่า 0.7357 ซึ่งหมายความว่า นักเรียนมีความรู้เพิ่มขึ้นร้อยละ 73.57
3. ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดกิจกรรม
การเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
ที่ระดับ .01
4. นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 มีความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้เทคนิคการสอนตามแนวคิดของเดวีส์ที่เน้นทักษะปฏิบัติ เรื่อง การประดิษฐ์วัสดุเหลือใช้เป็นของใช้ กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพ ในระดับมากที่สุด