การพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย
เมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2
ผู้วิจัย นางภคมน แก้วสังข์
ปีที่ทำวิจัย พ.ศ. 2560
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนชันมัธยมศึกษาปีที่ 2 ปีการศึกษา 2560 โรงเรียนเมืองเตาวิทยาคม อำเภอพยัคฆภูมิพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ที่อาสาสมัครเข้าร่วม โครงการทดลองจำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ หลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 และเพื่อหาประสิทธิภาพของหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ยเลขคณิต ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) และค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) ในการหาประสิทธิภาพของหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ผลการวิจัย พบว่า
1. ผลการหาประสิทธิภาพของหลักสูตรท้องถิ่น กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยการ ประเมินความเหมาะสมของ โครงร่างหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 พบว่า มีค่าดัชนีความเหมาะสมอยู่ในระดับ มาก โดยมีค่าเฉลี่ยเลขคณิต เท่ากับ 4.47 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( S.D.) เท่ากับ 0.60 และค่าดัชนี ความสอดคล้อง (IOC) อยู่ระหว่าง 0.77 -1.00 แสดงว่าหลักสูตรท้องถิ่นกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 องค์ประกอบของหลักสูตร มีความสอดคล้องกัน
2. ผลการหาประสิทธิภาพของหลักสูตรกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เรื่อง ภูมิปัญญาทางภาษา ตำบลเมืองเตา สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 จากผลการทดลองใช้หลักสูตรที่นำไปทดลองกับนักเรียนกลุ่มทดลอง จำนวน 10 คน จากการทดลอง พบว่า เวลาที่ใช้ในการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ส่วนใหญ่มีความเหมาะสม และกิจกรรมการเรียนรู้มีความเหมาะสมกับผู้เรียน การจัดกิจกรรมการเรียนรู้จัดให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติ จริงด้วยตนเอง ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ของนักเรียนอยู่ในระดับดีขึ้นไป โดยมีการวัดผลตาม สภาพจริง 3 ด้าน ประกอบด้วยด้านความรู้ วัดผลจากการทำแบบทดสอบ ทำใบงาน ด้านทักษะวัดผลจากการปฏิบัติจริง ด้านคุณลักษณะ วัดผลจากการสังเกต การรับผิดชอบในการส่งงานการสอบถามและจากการสัมภาษณ์นักเรียน เกี่ยวกับความคิดเห็นเกี่ยวกับภูมิปัญญาทางภาษาโดยภาพรวม นักเรียนมีความสุข สนุกสนานในการเรียนรู้ เห็นคุณค่าของภาษา หรือเรียกว่าภูมิปัญญาทางภาษา ที่มีอยู่ในชุมชนของตนเองซึ่งเป็นภูมิปัญญาทางภาษา สนใจที่จะนำความรู้พื้นฐานภาษาไป ศึกษาเกี่ยวกับภาษาในระดับสูงต่อไป และเข้าร่วมกิจกรรม สำคัญของชุมชน เพื่ออนุรักษ์และเผยแพร่ภูมิปัญญาทางภาษา
คำสำคัญ : หลักสูตรท้องถิ่น ภูมิปัญญาทางภาษา