การวิจัยและพัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์
ชื่อผลงาน การวิจัยและพัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบ ซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ชื่อผู้วิจัย นางพรรษมน ธรรมรักขิต
ชื่อหน่วยงาน โรงเรียนเมืองพัทยา 8 (พัทธยานุxxxล) สำนักการศึกษาเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี
ปีการศึกษา 2560
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 2) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การพัฒนารูปแบบการสอน ขั้นตอนที่ 2 การประเมินผลของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นโดยนำไปทดลองกับกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนเมืองพัทยา 8 (พัทธยานุxxxล) ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องนาฏศิลป์ไทย และแบบประเมินการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย เกณฑ์การประเมินการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยเปรียบเทียบคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย ก่อนและหลังการทดลอง โดยใช้สถิติทดสอบค่าที (t-test dependent)
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
1. รูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยมีขั้นตอน ดังนี้ ขั้นที่ 1 ขั้นนำ ประกอบด้วย ทบทวนความรู้เดิม และตระหนักรู้และคิด ขั้นที่ 2 ขั้นสอน ประกอบด้วย การระดมพลังความคิด การสร้างสรรค์ผลงาน การนำเสนอผลงาน ขั้นที่ 3 ขั้นประเมินผล ขั้นที่ 4 ขั้นสรุป และขั้นที่ 5 ขั้นประยุกต์ใช้และเผยแพร่
2. ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอน จากผลการทดลองใช้ พบว่า
2.1 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ พบว่า คะแนนเฉลี่ยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับนาฏศิลป์และคะแนนทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์สร้างสรรค์การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย ของกลุ่มตัวอย่างหลังการเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
2.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพพบว่า การเรียนรู้ตามรูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้นช่วยส่งเสริมและพัฒนาทักษะปฏิบัติทางนาฏศิลป์สร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงขึ้น
2.3 ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น พบว่า ร้อยละ 80 ของจำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ขึ้นไปของคะแนนเต็มถือว่ารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สามารถส่งเสริมและพัฒนาทักษะปฏิบัติทางนาฏศิลป์สร้างสรรค์ของนักเรียนได้เป็นอย่างดี
ชื่อผู้วิจัย นางพรรษมน ธรรมรักขิต
ชื่อหน่วยงาน โรงเรียนเมืองพัทยา 8 (พัทธยานุxxxล) สำนักการศึกษาเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี
ปีการศึกษา 2560
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 2) เพื่อศึกษาประสิทธิภาพของรูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 การดำเนินการวิจัยแบ่งออกเป็น 2 ตอน คือ ขั้นตอนที่ 1 การพัฒนารูปแบบการสอน ขั้นตอนที่ 2 การประเมินผลของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้นโดยนำไปทดลองกับกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 โรงเรียนเมืองพัทยา 8 (พัทธยานุxxxล) ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2560 จำนวน 32 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนเรื่องนาฏศิลป์ไทย และแบบประเมินการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย เกณฑ์การประเมินการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย วิเคราะห์ข้อมูลโดยเปรียบเทียบคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและการประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย ก่อนและหลังการทดลอง โดยใช้สถิติทดสอบค่าที (t-test dependent)
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้
1. รูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โดยมีขั้นตอน ดังนี้ ขั้นที่ 1 ขั้นนำ ประกอบด้วย ทบทวนความรู้เดิม และตระหนักรู้และคิด ขั้นที่ 2 ขั้นสอน ประกอบด้วย การระดมพลังความคิด การสร้างสรรค์ผลงาน การนำเสนอผลงาน ขั้นที่ 3 ขั้นประเมินผล ขั้นที่ 4 ขั้นสรุป และขั้นที่ 5 ขั้นประยุกต์ใช้และเผยแพร่
2. ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอน จากผลการทดลองใช้ พบว่า
2.1 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ พบว่า คะแนนเฉลี่ยผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับนาฏศิลป์และคะแนนทักษะปฏิบัตินาฏศิลป์สร้างสรรค์การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย ของกลุ่มตัวอย่างหลังการเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05
2.2 ผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพพบว่า การเรียนรู้ตามรูปแบบการสอนที่พัฒนาขึ้นช่วยส่งเสริมและพัฒนาทักษะปฏิบัติทางนาฏศิลป์สร้างสรรค์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สูงขึ้น
2.3 ประสิทธิภาพของรูปแบบการเรียนการสอนที่พัฒนาขึ้น พบว่า ร้อยละ 80 ของจำนวนกลุ่มตัวอย่างทั้งหมดผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ขึ้นไปของคะแนนเต็มถือว่ารูปแบบการสอนนาฏศิลป์สร้างสรรค์ โดยการจัดการเรียนรู้แบบซิปปาร่วมกับทฤษฎีทักษะปฏิบัติของซิมพ์ซัน เรื่อง การประดิษฐ์ท่ารำเพลงรากไทย นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 สามารถส่งเสริมและพัฒนาทักษะปฏิบัติทางนาฏศิลป์สร้างสรรค์ของนักเรียนได้เป็นอย่างดี