การพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุข
ชื่อเรื่อง การพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์)
ปีการศึกษา 2558
ผู้ศึกษาค้นคว้า นายธนพล เริ่มคิดการณ์
ปีการศึกษา 2558
บทคัดย่อ
การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียน วัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) ปีการศึกษา 2558 โดยผู้บริหารสถานศึกษา คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน คณะครู นักเรียน และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งภายใน และภายนอกโรงเรียนมีส่วนร่วม ในการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนร่วมกัน 2) ศึกษาความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถและความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาก่อนการพัฒนา และหลังการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และ 3) ศึกษาสัมฤทธิ์ผลของการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) ปีการศึกษา 2558
ประชากรในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากรที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) จำนวน 75 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า ได้แก่ 1) แบบประเมินความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถ ความคิดเห็นของครูที่ปรึกษา ที่มีต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) แบบสัมภาษณ์นักเรียน ครู ผู้ปกครอง โดยวิธีการสัมภาษณ์ ศึกษาความคิดเห็นครูที่ปรึกษา นักเรียน และผู้ปกครอง ที่มีต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สถิติที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ และใช้การบรรยาย เชิงพรรณนาในการวิเคราะห์คุณภาพ
ผลการศึกษาพบว่า
1. โรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) มีคู่มือในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ซึ่งทำให้รูปแบบการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเป็นแนวทางเดียวกัน และมีประสิทธิภาพมากขึ้น
2. ความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถ และความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาที่มีต่อการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) ปีการศึกษา 2558
2.1 ความรู้ ความเข้าใจของครูที่ปรึกษา ในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.54 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.48
2.2 ด้านความสามารถของครูที่ปรึกษาในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของครูที่ปรึกษาก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.72 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก
มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.98
2.3 ด้านความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาที่มีต่อการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.86 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.21
3. สัมฤทธิ์ผลของการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยองค์ประกอบ 5 ด้าน
1) การรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล ครูที่ปรึกษาจัดทำระเบียนสะสม มีการบันทึก และรายงานผลครบทุก ชั้นเรียน คิดเป็นร้อยละ 100.00 2) การคัดกรองนักเรียน โดยใช้แบบประเมิน SDQ แยกเป็น กลุ่มปกติ คิดเป็นร้อยละ 80.53 กลุ่มเสี่ยง คิดเป็นร้อยละ 9.12 และกลุ่มมีปัญหา คิดเป็นร้อยละ 10.35 3) นักเรียนได้รับการส่งเสริมพัฒนาและมีคุณภาพดี คิดเป็นร้อยละ 80.35 4) การป้องกันแก้ไขปัญหานักเรียนได้รับการพัฒนาช่วยเหลือตรงตามสภาพปัญหา คิดเป็นร้อยละ 86.44 ส่วนร้อยละ 13.56 ที่โรงเรียนยังไม่สามารถแก้ปัญหาได้ เป็นนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนบางสาระการเรียนรู้ต่ำ ซึ่งทางโรงเรียนกำลังดำเนินการแก้ไขปัญหาอย่างเร่งด่วน และ 5) การส่งต่อนักเรียนที่มีพฤติกรรมยากต่อการช่วยเหลือในชั้นเรียน
ส่งต่อไปยังงานแนะแนวของโรงเรียนตามลำดับ ทำให้นักเรียนได้รับการพัฒนาที่ดีขึ้น คิดเป็นร้อยละ 100.00 จึงไม่มีการส่งต่อนักเรียนไปยังผู้เชี่ยวชาญภายนอก
ปีการศึกษา 2558
ผู้ศึกษาค้นคว้า นายธนพล เริ่มคิดการณ์
ปีการศึกษา 2558
บทคัดย่อ
การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียน วัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) ปีการศึกษา 2558 โดยผู้บริหารสถานศึกษา คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน คณะครู นักเรียน และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งภายใน และภายนอกโรงเรียนมีส่วนร่วม ในการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนร่วมกัน 2) ศึกษาความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถและความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาก่อนการพัฒนา และหลังการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และ 3) ศึกษาสัมฤทธิ์ผลของการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) ปีการศึกษา 2558
ประชากรในการศึกษาค้นคว้าครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากรที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) จำนวน 75 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า ได้แก่ 1) แบบประเมินความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถ ความคิดเห็นของครูที่ปรึกษา ที่มีต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) แบบสัมภาษณ์นักเรียน ครู ผู้ปกครอง โดยวิธีการสัมภาษณ์ ศึกษาความคิดเห็นครูที่ปรึกษา นักเรียน และผู้ปกครอง ที่มีต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สถิติที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ และใช้การบรรยาย เชิงพรรณนาในการวิเคราะห์คุณภาพ
ผลการศึกษาพบว่า
1. โรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) มีคู่มือในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ซึ่งทำให้รูปแบบการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเป็นแนวทางเดียวกัน และมีประสิทธิภาพมากขึ้น
2. ความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถ และความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาที่มีต่อการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนวัดจันทราวาส (ศุขประสารราษฎร์) ปีการศึกษา 2558
2.1 ความรู้ ความเข้าใจของครูที่ปรึกษา ในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.54 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.48
2.2 ด้านความสามารถของครูที่ปรึกษาในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของครูที่ปรึกษาก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.72 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก
มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.98
2.3 ด้านความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาที่มีต่อการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.86 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.21
3. สัมฤทธิ์ผลของการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยองค์ประกอบ 5 ด้าน
1) การรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล ครูที่ปรึกษาจัดทำระเบียนสะสม มีการบันทึก และรายงานผลครบทุก ชั้นเรียน คิดเป็นร้อยละ 100.00 2) การคัดกรองนักเรียน โดยใช้แบบประเมิน SDQ แยกเป็น กลุ่มปกติ คิดเป็นร้อยละ 80.53 กลุ่มเสี่ยง คิดเป็นร้อยละ 9.12 และกลุ่มมีปัญหา คิดเป็นร้อยละ 10.35 3) นักเรียนได้รับการส่งเสริมพัฒนาและมีคุณภาพดี คิดเป็นร้อยละ 80.35 4) การป้องกันแก้ไขปัญหานักเรียนได้รับการพัฒนาช่วยเหลือตรงตามสภาพปัญหา คิดเป็นร้อยละ 86.44 ส่วนร้อยละ 13.56 ที่โรงเรียนยังไม่สามารถแก้ปัญหาได้ เป็นนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนบางสาระการเรียนรู้ต่ำ ซึ่งทางโรงเรียนกำลังดำเนินการแก้ไขปัญหาอย่างเร่งด่วน และ 5) การส่งต่อนักเรียนที่มีพฤติกรรมยากต่อการช่วยเหลือในชั้นเรียน
ส่งต่อไปยังงานแนะแนวของโรงเรียนตามลำดับ ทำให้นักเรียนได้รับการพัฒนาที่ดีขึ้น คิดเป็นร้อยละ 100.00 จึงไม่มีการส่งต่อนักเรียนไปยังผู้เชี่ยวชาญภายนอก