การพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนป่าไม้อุทิศ 15
ผู้ศึกษาค้นคว้า นางสาวสุนันทา พร้าวตะคุ
บทคัดย่อ
การศึกษาค้นคว้าครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนป่าไม้อุทิศ 15 (บ้านม่วงเฒ่า) ปีการศึกษา 2555 โดยมีผู้บริหารสถานศึกษา คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน คณะครู นักเรียน และผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทั้งภายในและภายนอกโรงเรียน ให้ทุกคนมีส่วนร่วม ในการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนร่วมกัน 2) ศึกษาความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถและความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาก่อนการพัฒนาและหลังการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน และ 3) ศึกษาสัมฤทธิ์ผลของการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนป่าไม้อุทิศ 15 (บ้านม่วงเฒ่า) ปีการศึกษา 2555
กลุ่มเป้าหมายในการศึกษาค้นคว้า จำนวน 40 คน เลือกกลุ่มเป้าหมายแบบเจาะจง (Purposive Sampling) ตามบทบาทหน้าที่ในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า ได้แก่ 1) แบบประเมินความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถ ความคิดเห็นของครูที่ปรึกษา ที่มีต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 2) แบบสัมภาษณ์นักเรียน ครู ผู้ปกครอง โดยวิธีการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก ศึกษาความคิดเห็นครูที่ปรึกษา นักเรียน และผู้ปกครอง ที่มีต่อระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน สถิติที่ใช้ในการศึกษาค้นคว้า ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานในการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณและใช้การบรรยายเชิงพรรณาในการวิเคราะห์คุณภาพ
ผลการศึกษาพบว่า
1. โรงเรียนป่าไม้อุทิศ 15 (บ้านม่วงเฒ่า) มีคู่มือในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ซึ่งทำให้รูปแบบการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเป็นแนวทางเดียวกันและมีประสิทธิภาพมากขึ้น
2. ความรู้ ความเข้าใจ ความสามารถ และความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาที่มีต่อการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนโรงเรียนป่าไม้อุทิศ 15 (บ้านม่วงเฒ่า) ปีการศึกษา 2555
2.1 ความรู้ ความเข้าใจของครูที่ปรึกษา ในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.54 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.48
2.2 ด้านความสามารถของครูที่ปรึกษาในการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของครูที่ปรึกษาก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.72 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.98
2.3 ด้านความคิดเห็นของครูที่ปรึกษาที่มีต่อการดำเนินงานตามระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนก่อนการพัฒนาอยู่ในระดับปานกลาง โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 2.86 และหลังการพัฒนาอยู่ในระดับมาก โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.21
3. สัมฤทธิ์ผลของการพัฒนาคุณภาพระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยองค์ประกอบ 5 ด้าน 1) การรู้จักนักเรียนเป็นรายบุคคล ครูที่ปรึกษาจัดทำระเบียนสะสม มีการบันทึกและรายงานผลครบทุกชั้นเรียน คิดเป็นร้อยละ 100 2) การคัดกรองนักเรียน โดยใช้แบบประเมิน SDQ แยกเป็น กลุ่มปกติ คิดเป็นร้อยละ 80.53 กลุ่มเสี่ยง คิดเป็นร้อยละ 9.12 และกลุ่มมีปัญหา คิดเป็นร้อยละ 10.35 3) นักเรียนได้รับการส่งเสริมพัฒนาและมีคุณภาพดี คิดเป็นร้อยละ 80.35 4) การป้องกันแก้ไขปัญหานักเรียนได้รับการพัฒนาช่วยเหลือตรงตามสภาพปัญหา คิดเป็นร้อยละ 86.44 ส่วนร้อยละ 13.56 ที่โรงเรียนยังไม่สามารถแก้ปัญหาได้ เป็นนักเรียนที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนบางสาระการเรียนรู้ต่ำซึ่งทางโรงเรียนกำลังดำเนินการแก้ไขปัญหาอย่างเร่งด่วน และ 5) การส่งต่อนักเรียนที่มีพฤติกรรมยากต่อการช่วยเหลือในชั้นเรียน ส่งต่อไปยังงานแนะแนวของโรงเรียนตามลำดับ ทำให้นักเรียนได้รับการพัฒนาที่ดีขึ้น คิดเป็นร้อยละ 100.00 จึงไม่มีการส่งต่อนักเรียนไปยังผู้เชี่ยวชาญภายนอก