การเปรียบเทียบทักษะทางด้านดนตรีและผลสัมฤทธิ์วิชาดนตรีของนักเรียน
ชื่อเรื่องการเปรียบเทียบทักษะทางด้านดนตรีและผลสัมฤทธิ์วิชาดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ระหว่างการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ กับการจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐาน
ผู้วิจัย นายเสกสรรค์ พรมไชยา
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบทักษะทางด้านดนตรีและผลสัมฤทธิ์วิชาดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ระหว่างการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ กับการจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐานและศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซ ตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2547 โรงเรียนพนาลัยวิทยาเสริม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาร้อยเอ็ดเขต 3 จำนวน 60 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง( Purposive Sampling ) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนจัดการเรียนรู้ แบบวัดทางด้านดนตรี แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามเกี่ยวกับความพึงพอใจการวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test
ผลการวิจัยปรากฏดังนี้
1. ทักษะทางด้านดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ พบว่า โดยรวมมีค่าเฉลี่ย 46.10 คิดเป็นร้อยละ 76.83
2. ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ จำนวน 30 คน มีค่าเฉลี่ย 16.87 คิดเป็นร้อยละ 56.23
3. คะแนนทักษะทางด้านดนตรีของนักเรียน ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ สูงกว่า การจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาดนตรีสากลเบื้องต้นของนักเรียน ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ สูงกว่า การจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
5. ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดาย และ คาร์ล ออร์ฟ มีความพึงพอใจในระดับ มาก
จากการวิจัยครั้งนี้สรุปได้ว่า นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซ ตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ มีทักษะทางด้านดนตรีและผลสัมฤทธิ์วิชาดนตรีสูงกว่า การจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐาน เนื่องจากการเรียนการสอนทำให้เด็กมีความแม่นยำในเรื่อง จังหวะและโน้ต ทำให้เรียนทฤษฎีได้อย่างมีประสิทธิภาพ
ผู้วิจัย นายเสกสรรค์ พรมไชยา
บทคัดย่อ
การวิจัยในครั้งนี้มีความมุ่งหมายเพื่อศึกษาและเปรียบเทียบทักษะทางด้านดนตรีและผลสัมฤทธิ์วิชาดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ระหว่างการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ กับการจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐานและศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซ ตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา เป็นนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2547 โรงเรียนพนาลัยวิทยาเสริม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาร้อยเอ็ดเขต 3 จำนวน 60 คน ได้มาโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง( Purposive Sampling ) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แผนจัดการเรียนรู้ แบบวัดทางด้านดนตรี แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และแบบสอบถามเกี่ยวกับความพึงพอใจการวิเคราะห์ข้อมูลใช้ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test
ผลการวิจัยปรากฏดังนี้
1. ทักษะทางด้านดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ พบว่า โดยรวมมีค่าเฉลี่ย 46.10 คิดเป็นร้อยละ 76.83
2. ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนดนตรีของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ จำนวน 30 คน มีค่าเฉลี่ย 16.87 คิดเป็นร้อยละ 56.23
3. คะแนนทักษะทางด้านดนตรีของนักเรียน ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ สูงกว่า การจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐานอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. ผลสัมฤทธิ์ในการเรียนวิชาดนตรีสากลเบื้องต้นของนักเรียน ที่ได้รับการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดายและ คาร์ล ออร์ฟ สูงกว่า การจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐาน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
5. ความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซตาล โคดาย และ คาร์ล ออร์ฟ มีความพึงพอใจในระดับ มาก
จากการวิจัยครั้งนี้สรุปได้ว่า นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่ได้รับการจัดการเรียนการสอนดนตรี ตามแบบของโซ ตาล โคดาย และคาร์ล ออร์ฟ มีทักษะทางด้านดนตรีและผลสัมฤทธิ์วิชาดนตรีสูงกว่า การจัดการเรียนการสอนแบบพื้นฐาน เนื่องจากการเรียนการสอนทำให้เด็กมีความแม่นยำในเรื่อง จังหวะและโน้ต ทำให้เรียนทฤษฎีได้อย่างมีประสิทธิภาพ